รักที่มันต้องพยายามเกินไป
ปรับปรุงให้ดีไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่
สุดท้ายก็จบที่คำว่าต้องเสียใจ
เปลี่ยนแปลงอะไรอะไรตั้งมากมาย
แต่ทำให้ดีแค่ไหนก็เหมือนไม่เคยพอ
ไม่เคยดีขึ้นเลย
น้ำตาที่ไหลออกมาไม่เคยจางหายไป
ความเชื่อใจ วันนี้ไม่มีอีกแล้ว
ถึงเวลายอมรับความจริง
ถึงเวลาต้องทิ้งเธอไป
แม้ว่าต้องเจ็บช้ำมากมายเท่าไหร่
ทิ้งมันไปความหลังที่มันโหดร้าย
ถึงเวลาต้องรักตัวเอง
รักให้มากกว่ารักเธอไป
แม้ว่าฉันเคยรักเธอมากเท่าไหร่
ต้องอยู่ให้ไหวแม้ไม่มีเธอ
ที่ยังรอเพราะหวังว่าเธอจะเปลี่ยน
แต่ดูเหมือนเธอไม่พยายามจะเปลี่ยน
บทเรียนที่สอนให้ฉันต้องจำสักที
แม้เรื่องในอดีตเคยสวยงาม
แต่คงต้องยอมให้มันเป็นแค่เรื่องเมื่อวาน
จบกันพอสักที
น้ำตาที่ไหลออกมาไม่เคยจางหายไป
ความเชื่อใจ วันนี้ไม่มีอีกแล้ว
ถึงเวลายอมรับความจริง
ถึงเวลาต้องทิ้งเธอไป
แม้ว่าต้องเจ็บช้ำมากมายเท่าไหร่
ทิ้งมันไปความหลังที่มันโหดร้าย
ถึงเวลาต้องรักตัวเอง
รักให้มากกว่ารักเธอไป
แม้ว่าฉันเคยรักเธอมากเท่าไหร่
ต้องอยู่ให้ไหวแม้ไม่มีเธอ
ถึงเวลายอมรับความจริง
ถึงเวลาต้องทิ้งเธอไป
แม้ว่าต้องเจ็บช้ำมากมายเท่าไหร่
ทิ้งมันไปความหลังที่มันโหดร้าย
ถึงเวลาต้องรักตัวเอง
รักให้มากกว่ารักเธอไป
แม้ว่าฉันเคยรักเธอมากเท่าไหร่
ต้องอยู่ให้ไหวแม้ไม่มีเธอ
ถึงเวลายอมรับความจริง
ถึงเวลาต้องทิ้งเธอไป
แม้ว่าต้องเจ็บช้ำมากมายเท่าไหร่
ทิ้งมันไปความหลังที่มันโหดร้าย
ถึงเวลาต้องรักตัวเอง
รักให้มากกว่ารักเธอไป
แม้ว่าฉันเคยรักเธอมากเท่าไหร่
ต้องอยู่ให้ไหวแม้ไม่มีเธอ